Herb z okresu Dynastii Piastów.
Rok powstania 1382-1386. Herb pochodzi z Moraw i wywodzi się z Wieniawy.
Ilość rodów: Herbem pieczętowały sie 52 rody.
Opis:
W polu złotem - głowa żubrza czarna - mieczem pomiędzy rogami z góry prawo-ukośnie pod lewe oko przebita.
Nad hełmem w koronie ramie zbrojne z mieczem.
Legenda herbowa:
Herb nadano jednemu z Wieniawów w nagrodę za zabicie przed księciem na łowach mieczem żubra.
Inna legenda mówi że rycerz Łastek Hebda z grobia miał zabić swego brata Jana, dziekana gnieźnieńskiego, nie mogąc znieść nieprzystojnego trybu życia tego duchownego. Potomkom Łastka zmieniono za to herb Wieniawa, dodając do żubrzej głowy miecz, a odejmując z nozdrzy zwierzęce kółko. Nazwa herbu ma pochodzić od zwrotu Pomni nań. Jedni datują owo bratobójstwo na czasy Władysława Jagiełły, a drudzy na czas Władysława Wygnańca.
Istnieje inna legenda, która tak oto tłumaczy powstanie herbu: Łastek Hebda z Grabia, herbu Wieniawa, zabił swojego rodzonego brata, dziekana gnieźnieńskiego Jaranda
i doczekał się także tej kary, że żubrowi z jego herbu odjęto złote kółko i dodano miecz.
Herb Pomian był najbardziej rozpowszechniony na ziemi kaliskiej, poznańskiej, sieradzkiej,
sandomierskiej, łęczyckiej, a po unii w Horodle - także na Litwie.
Pomianem pieczętowało się około 130 rodzin - wśród nich: Besiekierski, Bogatko, Broniszewski, Brudzewski, Brzuchowski, Ch(H)ebda, Dłużniewski, Górski, Grabiński, Grabski, Grochowski, Juraha, Kaczkowski, Kiełczewski, Kobierzycki, Kołudzki, Komierowski, Krukowiecki,
Linowski, Ławski, Łubieński, Makowiecki, Malawski, Milewski, Nietuchowski, Nowowiejski, Ogonowski, Osiecki, Ostromęcki, Pietkiewicz, Pomian, Pomianowski, Przecławski, Pułaski, Racięski, Sakowicz, Sokołowski, Suligostowski, Suski, Szczepański, Wędziagolski, Wilkostowski, Zakrzewski, Zdanowski, Zdzienicki, Zerosławski, Żubrzycki.